مقاله چسب کاشی استانداردها و ارتباط آنها با نصب کاشی
چسب کاشی استانداردها و ارتباط آنها با نصب کاشی
فروش کاشی در سطح جهانی در حال افزایش است . انواع کاشی و زیرلایه های آن نیز همین طور است . چگونه چسب مناسب کاشی را انتخاب می‌کنید ؟ استانداردها برای انتخاب چسب مناسب دستورالعمل‌های مهمی ارائه می‌دهند. فروش کاشی در سطح جهانی در حال افزایش است. تنوع کاشی ها و زیرلایه ها نیز همینطور است. کاشی های چینی با فرمت بزرگ که شبیه سنگ های طبیعی و پر زرق و برق هستند، کاشی های شیشه مانند با طرح های بسیار کوچک اکنون روی بتن، گچ تخته، چوب یا حتی کاشی های قدیمی نصب می شوند. در بیشتر موارد نصب کاشی های مدرن فقط می تواند با چسب های کاشی که از نظر فنی پیشرفته باشد و با استفاده از مواد پلیمری یا نانو اصلاح شده باشند انجام پذیرد. اما چگونه چسب کاشی مناسب را انتخاب کنید؟
چیزی به عنوان چسب "همه کاره " وجود ندارد
چسب کاشی باید متناسب با کاشی , بستر و شرایط اطراف باشد .
تاریخچه چسب کاشی:
چسب های کاشی با بستر نازک در دهه 1960 در آلمان و بعداً در تمام اروپا جایگزین روش بستر ضخیم شدند . در پاسخ، استاندارد اروپایی EN 12004 در نهایت در سال 1995 توسعه یافت و از آن زمان به مرجع جهانی برای طبقه بندی چسب های کاشی تبدیل شده است. بسته به قدرت چسبندگی آنها به دو دسته اصلی تقسیم می شوند.
چسب کاشی معمولی:
چسب های کاشی C1 برای کاشی های سرامیکی و چینی با جذب آب بالاتر و برای نصب بر روی سیستم های گرمایش از کف، خارج از منزل، مناطق با رطوبت بالا و روی دیوارهای خشک یا مواد عایق رطوبتی توصیه می شود. برای زیرلایه‌ها و شرایط سخت‌تر، چسب‌های کاشی C1 باید با دوز بالاتر پودر پلیمری پراکنده اصلاح شوند تا انعطاف‌پذیری و قدرت اتصال آنها افزایش یابد و از دوام و ظاهر بصری کاشی‌کاری محافظت شود باید توجه داشت این نوع چسب کاشی برای کاشی های بزرگتر از 30*30 سانتی متر نباید استفاده شود. قدرت چسبندگی آنها باید حداقل 0.5 مگاپاسکا باشد.
چسب کاشی بهبود یافته:
چسب های کاشی C2 برای انواع کاشی های سرامیکی و چینی و تقریباً برای هر نوع بستری از جمله کاشی های قدیمی توصیه می شود. قالب‌های کاشی می‌تواند تا 60×60 سانتی‌متر برای چسب های کاشی C2 استاندارد باشد. قدرت چسبندگی حداقل 1 مگاپاسکال (N/mm2) است.
تقسیم بندی چسب های کاشی بر اساس انعطاف پذیری:
هر دو چسب کاشی C1 و C2 نیز به عنوان S1 یا S2 طبقه بندی می شوند که به انعطاف پذیری آنها اشاره دارد: S1 یک چسب انعطاف پذیر است. S2 یک چسب بسیار انعطاف پذیر است.
چسب‌های کاشی انعطاف‌پذیر:
چسب‌های کاشی انعطاف‌پذیر S1 برای کاشی‌های چینی با جذب آب بسیار کم، فرمت‌های بزرگتر (مثلاً 30 در 60 سانتی‌متر) و جاهایی که کاشی‌ها روی بسترهای حیاتی مانند گچ، تخته‌های گچی، گرمایش کف و کاشی‌کاری روی کاشی گذاشته می‌شوند، الزامی است.
چسب های بسیار انعطاف پذیر:
چسب های S2 برای کاشی های بسیار بزرگ و موارد خاص بسیار انعطاف پذیر هستند.
چسب های کاشی با ویژگی های خاص:
چسب های کاشی T، E و F، چسب های C1 و C2 همچنین می توانند لغزش کمتر (T)، زمان باز طولانی (E) و گیرش سریع (F) را ارائه دهند.
هنگام انتخاب یک چسب کاشی مناسب، این سیستم طبقه بندی رسمی به مشتریان کمک می کند تا گرایش های خود را پیدا کنند و به آنها اجازه می دهد چسب ها را با هم مقایسه کنند.
اما آیا این تنها چیزی است که باید بدانیم؟
برای طبقه‌بندی به‌عنوان C1 یا C2 طبق EN 12004، استحکام چسبندگی کششی چسب‌های کاشی با استفاده از کاشی‌های سرامیکی «استاندارد» و بستر دال بتنی «استاندارد» ارزیابی می‌شود. با این حال، در کاربردهای دنیای واقعی، هم کاشی ها و هم زیرلایه با این شرایط ایده آل "آزمایشگاه" متفاوت است. کاشی های چینی که با تخلخل و جذب آب بسیار کم و سطحی بسیار صاف و صاف همراه هستند، اخیراً محبوبیت زیادی پیدا کرده اند. کاشی ها همچنین می توانند با یک الگوی برجسته در پشت باشند و برخی از کاشی های بسیار نازک حتی توسط یک شبکه الیافی در پشت خود پشتیبانی می شوند. بر خلاف دال بتنی "آزمایشگاهی"، زیرلایه هایی مانند کاشی های قدیمی، تخته گچی یا سطوح زیرلایه بزرگتر که به راحتی می توانند متحمل حرکات ریز شوند، می توانند بستر های بسیار دشوار برای چسب کاشی محسوب شوند.
چرا استانداردها فقط تا اینجا پیش می روند؟
ما کاشی های مختلف موجود در بازار را در مقایسه با کاشی "استاندارد" شرح داده شده در استاندارد تست EN 12004-2 آزمایش کردیم. برای کاشی های چینی مدرن با جذب آب بسیار کم، حتی یک چسب کاشی معمولی C2 می تواند الزامات استاندارد را براورده نماید. چنین کاشی‌های مورد نیاز به چسب C2S1 انعطاف‌پذیر با محتوای پلیمری بالاتر برای به دست آوردن پیوند ایمن و پایدار بین کاشی و زیرلایه و در نتیجه حفاظت از عملکرد پوشش کاشی نیاز دارند . ما نتایج جالبی پیدا کردیم .کاشی های چینی کم متخلخل مدرن به محتوای پلیمری بالاتری نیاز دارند. الگوهای پشت برجسته نیز نیاز به لایه تماس دارند. دلیل کاهش استحکام باند الگوی برجسته پشتی است که از رسیدن چسب کاشی به سطح کاشی متخلخل جلوگیری می کند. این مشکل را می توان با قرار دادن یک لایه تماسی در قسمت پشتی یا با روغن کاری مجدد کاشی حل کرد. این تکنیک برای کاشی های بزرگتر از 30*30 سانتی متر نیز توصیه می شود.
برگشت به بالا